blog

پرستاری از سالمندانی که دچار ناتوانی جسمی و ذهنی هستند، شغلی چالش برانگیز اما بسیار ارزشمند است. این افراد به دلیل محدودیت هایی که دارند، به مراقبت و توجه بیشتری نسبت به سایر سالمندان نیاز دارند و به استخدام پرستار سالمند نیاز داردند.

وظایف پرستار سالمند ناتوانی جسمی و ذهنی:

• وظایف جسمی:
  • کمک به انجام فعالیت های روزمره: پرستار باید به سالمند در انجام فعالیت های روزمره مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن، حمام کردن و جابجایی کمک کند.
  • انجام امور منزل: در صورت نیاز، پرستار می تواند در انجام امور منزل مانند نظافت منزل، آشپزی و خرید مایحتاج روزانه به سالمند کمک کند.
  • مراقبت های پزشکی: در صورت نیاز، پرستار می تواند در انجام مراقبت های پزشکی مانند تزریق، پانسمان و کنترل علائم حیاتی به سالمند کمک کند.
• وظایف روانی:
  • هم صحبتی و ایجاد روحیه: سالمندان ناتوانی جسمی و ذهنی به دلیل انزوا و تنهایی، ممکن است دچار افسردگی و اضطراب شوند. پرستار باید با سالمند صحبت کند، به او گوش دهد و برای او سرگرمی ایجاد کند تا روحیه او را شاد نگه دارد.
  • مراقبت های عاطفی: پرستار باید با صبر و حوصله با سالمند رفتار کند و به او محبت و احترام بگذارد.
  • تحریک ذهنی: پرستار می تواند با انجام فعالیت های مختلف مانند بازی، خواندن کتاب و گوش دادن به موسیقی، ذهن سالمند را تحریک کند.

ویژگی های پرستار سالمند ناتوانی جسمی و ذهنی:

• صبر و حوصله: پرستاری از سالمند ناتوانی جسمی و ذهنی نیاز به صبر و حوصله زیادی دارد، زیرا این افراد ممکن است به دلیل مشکلات جسمی و ذهنی، نیاز به توجه و مراقبت بیشتری داشته باشند.
• مهارت های ارتباطی: پرستار باید بتواند به طور واضح با سالمند و خانواده او ارتباط برقرار کند و نیازها و خواسته های آنها را درک کند.
• مسئولیت پذیری: پرستار باید نسبت به سالمند و وظایف خود مسئولیت پذیر باشد و از او به درستی مراقبت کند.
• عشق و علاقه به سالمندان: پرستاری از سالمندان شغلی است که نیاز به عشق و علاقه دارد. پرستار باید از سالمند با محبت و احترام رفتار کند و به او احساس ارزشمندی بدهد.
• آشنایی با بیماری های آلزایمر و زوال عقل: پرستار سالمند ناتوانی ذهنی باید با بیماری های آلزایمر و زوال عقل و علائم و نشانه های آنها آشنا باشد.
• توانایی انجام فعالیت های جسمی: پرستار سالمند ناتوانی جسمی باید توانایی انجام فعالیت های جسمی مانند جابجایی سالمند را داشته باشد.

مراحل تزریق سرم در منزل برای بیماران کلیوی:

1. آماده سازی:

ابتدا دست های خود را به خوبی با آب و صابون بشویید.

محل تزریق را با الکل تمیز کنید.

سر را از یخچال خارج کرده و در دمای اتاق بگذارید.

سرنگ و سوزن را از بسته بندی خارج کنید.

سوزن را داخل سرنگ فرو کنید.

کلاهک را از سر برداشته و سوزن را داخل سر فرو کنید.

هوا را از سرنگ خارج کنید.

2. تزریق:

بیمار را در یک موقعیت راحت قرار دهید.

محل تزریق را با انگشتان خود فشار دهید تا چین پوستی ایجاد شود.

سوزن را با زاویه 45 درجه نسبت به محل تزریق وارد کنید.

مایع سرم را به آرامی تزریق کنید.

پس از تزریق، سوزن را خارج کرده و محل تزریق را با یک سواب الکل فشار دهید.

3. مراقبت های بعد از تزریق:

محل تزریق را برای هر گونه علائم عفونت مانند قرمزی، تورم و درد کنترل کنید.

در صورت مشاهده علائم عفونت به پزشک مراجعه کنید

برای جلوگیری از کم آبی به بیمار مایعات کافی بدهید

بیمار را از نظر علائم نارسایی قلبی مانند تنگی نفس، خستگی و تورم پا تحت نظر بگیرید.

در صورت مشاهده علائم نارسایی قلبی به پزشک مراجعه کنید.

نکات مهم در مورد تزریق سرم خانگی برای بیماران کلیوی:

تزریق سرم در خانه برای بیماران مبتلا به بیماری کلیوی فقط باید طبق دستور پزشک و فرد آموزش دیده انجام شود.

قبل از استفاده از سرم، خون بیمار باید از نظر سطح الکترولیت و سایر عوامل مهم بررسی شود.

در طول تزریق سرم، فشار خون بیمار باید به طور مرتب کنترل شود.

پس از تزریق سرم باید بیمار را به مدت 30 دقیقه نگه داشت تا در صورت بروز عوارض بلافاصله اقدامات لازم انجام شود.

موارد منع مصرف تزریق سرم در منزل در بیماران کلیوی:

در صورت وجود عفونت در محل تزریق.

در صورت عدم وجود بافت چربی در محل تزریق

در صورت اختلالات انعقادی خون

در مورد برخی از داروهایی که به صورت زیر جلدی تجویز نمی شوند.

توجه: تزریق سرم در منزل می تواند برای بیماران کلیوی خطرناک باشد. بنابراین، باید فقط در مواقع ضروری و با نهایت دقت انجام شود.

آماده سازی پیش آزمون در خانه: راهنمای کامل

امروزه با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از افراد می توانند در خانه آزمایش دهند. این مزیت های زیادی مانند صرفه جویی در زمان و هزینه، عدم حضور در آزمایشگاه و سهولت آزمایش را ارائه می دهد. با این حال، برای انجام صحیح آزمایش در خانه، چند مرحله وجود دارد که باید قبل از انجام آن انجام شود. در این مقاله نگاهی جامع به آمادگی برای آزمون در منزل خواهیم داشت.

مراحل آماده سازی قبل از آزمون در خانه:

1. اخذ دستورات لازم:

اولین قدم دریافت راهنمایی های لازم از پزشک یا آزمایشگاه است. این نکات شامل موارد زیر است:
نوع آزمون مورد نیاز
زمان تست
نحوه روزه گرفتن (در صورت لزوم)
نحوه جمع آوری نمونه
نمونه هایی از ذخیره سازی
مراحل دیگر مهم هستند
2. روزه گرفتن:
برخی از آزمایشات نیاز به ناشتا بودن دارند. در این صورت لازم است 8 تا 12 ساعت قبل از معاینه از خوردن و آشامیدن (به جز آب) خودداری شود.
3. مجموعه نمونه:

نحوه جمع آوری نمونه به نوع آزمایش در منزل بستگی دارد. در برخی موارد مانند آزمایش خون، مراجعه به مرکز نمونه برداری یا حضور تکنسین در منزل ضروری است. اما در برخی موارد دیگر مانند آزمایش ادرار، می توانید نمونه را خودتان در منزل جمع آوری کنید.

4. ذخیره سازی نمونه ها:

ذخیره سازی مناسب پس از جمع آوری نمونه مورد نیاز است. شرایط نگهداری نمونه بسته به نوع آزمایش متفاوت است. به طور معمول، نمونه ها باید در یخچال یا فریزر نگهداری شوند.

5. ارسال نمونه:

پس از جمع آوری و نگهداری نمونه، باید در اسرع وقت به آزمایشگاه ارسال شود. در برخی موارد، آزمایشگاه امکان ارسال یک پیک برای تحویل نمونه را ارائه می دهد.

نکات مهم:

قبل از انجام آزمایش، دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک یا آزمایشگاه خود را به دقت مطالعه کنید.
در صورت داشتن هرگونه سوال با پزشک یا آزمایشگاه خود تماس بگیرید.
هنگام ناشتا از نوشیدن آب میوه، چای، قهوه و نوشیدنی های شیرین خودداری کنید.
برای جمع آوری نمونه ها از ظروف استریل و مناسب استفاده کنید.
نمونه را به خوبی و در شرایط مناسب نگهداری کنید.
نمونه را در اسرع وقت به آزمایشگاه ارسال کنید.

مزایای تست خانگی:

در زمان و هزینه صرفه جویی کنید
نه لزوما در آزمایشگاه.
تست آسان است
مناسب برای افراد دارای معلولیت یا بیماری خاص
در دسترس بودن تست خارج از دفتر

معایب تست خانگی:

احتمال خطا در جمع آوری نمونه
کمبود ابزار و وسایل ضروری در خانه
عدم دسترسی به متخصصان آزمایشگاه.
در نهایت، انتخاب روش آزمایش (خانه یا آزمایشگاه) به شرایط و نیازهای شما بستگی دارد. اگر به دنبال سادگی و سهولت هستید، انجام تست ها در خانه بهترین گزینه برای شما خواهد بود.

نحوه انجام آزمایش پاپ اسمیر و بهترین زمان انجام آن

نحوه انجام آزمایش:

1. روی تخت معاینه دراز می‌کشید و پاهای خود را در رکاب قرار می‌دهید.
2. پزشک از اسپکولوم برای باز نگه داشتن واژن شما استفاده می‌کند.
3. پزشک با یک سواب مخصوص، سلول‌ها را از دهانه رحم شما جمع‌آوری می‌کند.
4. این فرآیند فقط چند دقیقه طول می‌کشد.

بهترین زمان انجام:

• همه زنان 21 سال به بالا باید هر 3 تا 5 سال یکبار تست پاپ اسمیر انجام دهند.
• زنان با سابقه خانوادگی سرطان دهانه رحم ممکن است نیاز به انجام تست پاپ اسمیر در منزل و  فواصل کوتاه‌تر داشته باشند.
• زنان با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است نیاز به انجام تست پاپ اسمیر در فواصل کوتاه‌تر داشته باشند.
• بهترین زمان برای انجام تست پاپ اسمیر، بین روزهای 12 تا 18 دوره قاعدگی است.
• در صورت پریود بودن، می‌توانید تست را انجام دهید، اما بهتر است تا پایان خونریزی صبر کنید.

نکات مهم:

• قبل از انجام تست، از دوش واژینال، تامپون و اسپرم‌کشی استفاده نکنید.
• 24 ساعت قبل از تست، از مقاربت خودداری کنید.
• اگر باردار هستید، قبل از انجام تست به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر سوالی در مورد تست پاپ اسمیر دارید، از پزشک خود بپرسید.

آزمایش پاپ اسمیر یک آزمایش ساده و بدون درد است که می‌تواند جان شما را نجات دهد.

با انجام منظم این آزمایش، می‌توانید به پیشگیری از سرطان دهانه رحم و حفظ سلامت خود کمک کنید.

سونوگرافی در منزل داپلر یک روش تشخیصی ایمن و مفید برای بررسی سلامت جنین و جنین در دوران بارداری است. این تکنیک از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از جریان خون در رگ های خونی جنین و جفت استفاده می کند.

دلایل استفاده از سونوگرافی داپلر در بارداری:
حاملگی پرخطر: اگر بارداری شما پرخطر باشد، پزشک ممکن است سونوگرافی داپلر را برای نظارت بیشتر بر سلامت جنین و جفت تجویز کند.
مشکلات رشد جنین: اگر پزشک مشکوک به مشکلات رشد جنین باشد، ممکن است از سونوگرافی داپلر برای بررسی جریان خون در رگ های خونی جنین و جفت استفاده شود.
ناهنجاری های ضربان قلب جنین: اگر ضربان قلب جنین غیر طبیعی باشد، می توان از سونوگرافی داپلر برای بررسی جریان خون در رگ های خونی جنین و جفت استفاده کرد.
کمبود مایع آمنیوتیک: اگر مایع آمنیوتیک کم باشد، می توان از سونوگرافی داپلر برای بررسی جریان خون در رگ های خونی جنین و جفت استفاده کرد.
دیابت بارداری: اگر دیابت بارداری دارید، می توان از سونوگرافی داپلر برای بررسی سلامت جنین و همسرتان استفاده کرد.
فشار خون بالا در دوران بارداری: اگر در دوران بارداری دچار فشار خون بالا هستید، می توان از سونوگرافی داپلر برای بررسی سلامت جنین و جفت استفاده کرد.
جدول علائم نشان داده شده در سونوگرافی داپلر:

نسبت شاخص نبض (PI): PI شاخصی برای اندازه گیری جریان خون در ورید نافی است. PI بالا می تواند نشان دهنده مشکلات جفت یا نوزاد باشد.
در نهایت، سونوگرافی داپلر یک ابزار مفید در دوران بارداری برای بررسی سلامت جنین و جنین است. اگر پزشک سونوگرافی داپلر را تجویز کرد، حتما در مورد نتایج سونوگرافی با او صحبت کنید.

اکوکاردیوگرافی و EKG روش های تشخیصی برای بررسی سلامت قلب هستند، اما هر کدام اطلاعات متفاوتی را ارائه می دهند.
I-الکتروکاردیوگرام (ECG):
فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند.
می توان از آن برای تشخیص آریتمی، ایسکمی قلبی و سایر مشکلات قلبی استفاده کرد.
این یک روش ساده، سریع و غیر تهاجمی است.
اطلاعات محدودی در مورد ساختار قلب ارائه می دهد.
اکوکاردیوگرافی (اکو):
ساختار و عملکرد قلب را با استفاده از امواج صوتی و اکو قلب در منزل  توصیف می کند.
می توان از آن برای تشخیص نقایص مادرزادی قلب، بیماری دریچه ای قلب، کاردیومیوپاتی، ایسکمی قلبی و نارسایی قلبی استفاده کرد.
اطلاعات دقیق و جامعی در مورد ساختار و عملکرد قلب ارائه می دهد.
این روش پیچیده‌تر و زمان‌برتر از ECG است.
انتخاب بین اکوکاردیوگرام و EKG به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
علائم بیمار: اگر بیمار علائمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس یا تپش قلب داشته باشد، ممکن است برای تشخیص اولیه ECG انجام شود.
سابقه پزشکی بیمار: اگر بیمار سابقه نارسایی قلبی داشته باشد، ممکن است اکوکاردیوگرافی برای بررسی دقیق قلب انجام شود.
تشخیص احتمالی: اگر پزشک به مشکل قلبی خاصی مشکوک باشد، ممکن است برای تایید تشخیص، اکوکاردیوگرام تجویز کند.
به طور کلی، اکوکاردیوگرافی یک روش جامع‌تر برای بررسی سلامت قلب است، اما EKG روشی ساده‌تر و سریع‌تر است که می‌تواند برای تشخیص برخی مشکلات قلبی استفاده شود.